Het vergelen van polyurethaanschuimsponsen is een probleem dat sponsfabrikanten en polyolfabrikanten al lange tijd verbijstert.
Veel sponsfabrikanten, vooral sommige hoogwaardige sponsfabrikanten, proberen de anti-vergelingsprestaties van spons te verbeteren door antioxidanten en lichtstabilisatoren toe te voegen, maar het effect is niet significant.
Ciba Jinghua heeft, als wereldberoemde leverancier van antiverouderingsadditieven, de IRGASTAB-serie antioxidanten ontwikkeld, vooral de revolutionaire productie van IRGASTAB PUR 68, die fundamenteel een reeks oplossingen biedt voor sponsvergeling. Dit artikel analyseert systematisch de oorzaken van sponsvergeling op basis van de kenmerken van de polyol- en sponsproductie stroomopwaarts en stroomafwaarts, en legt de overeenkomstige oplossingen uit.
Over het algemeen omvat de vergeling van sponzen, vanuit het oogpunt van additieven, de volgende vier typen: - vergeling van thermische zuurstofveroudering veroorzaakt door hoge temperaturen tijdens het schuimen / verwerken van de spons;
Gasontsmetting veroorzaakt door blootstelling aan stikstofoxiden in de lucht (NOx).
Stofvervuiling veroorzaakt door spons.
Vergeling veroorzaakt door blootstelling van de spons aan ultraviolette straling.
Deze vergeling houdt vaak rechtstreeks verband met antioxidanten.
Met andere woorden, de aanwezigheid van antioxidanten kan een positief remmend effect hebben op een deel van de bovengenoemde vergeling. Zo wordt de vergeling van thermische zuurstofveroudering veroorzaakt door hoge temperaturen tijdens het schuimen/verwerking van de spons geremd door de toevoeging van antioxidanten.
Het kan echter ook een negatieve rol spelen en het optreden van andere vormen van vergeling bevorderen. Zo kunnen amine-antioxidanten bijvoorbeeld de vergeling van de spons bevorderen bij blootstelling aan stikstofoxiden in de lucht (NOx, voornamelijk uit auto-uitlaatgassen) of ultraviolette straling, terwijl antioxidant BHT is de belangrijkste oorzaak van textielvervuiling.
Gewoonlijk zullen polyolfabrikanten een bepaalde hoeveelheid antioxidanten aan polyolen toevoegen om de veilige productie van stroomafwaartse schuimfabrikanten in het schuimproces van polyolen te garanderen.
Momenteel zijn de belangrijkste soorten antioxidanten die door binnenlandse polyetherfabrikanten worden gebruikt BHT- en amine-antioxidanten of antioxidanten uit fenothiocyanaatverbindingen, terwijl internationaal bekende polyetherfabrikanten voornamelijk kiezen voor enkele hoogmoleculaire gehinderde fenolische antioxidanten, zoals Ciba's IRGANOX 1135 (hoogmoleculaire gehinderde antioxidanten). fenolische antioxidanten) en IRGANOX 5057 (amine-antioxidanten).
Als fabrikant van sponsen op de markt is het bij het verkrijgen van een polyol, afgezien van de veiligheid, de kosten en de schuimprestaties, zeldzaam om het effect van het antioxidantsysteem in polyol op de vergeling van de spons te evalueren.
Deze factor, die vaak over het hoofd wordt gezien, verbergt echter de belangrijke redenen die de vergeling van de spons beïnvloeden.
Meestal kan de antioxidant die in polyol aanwezig is, in de ideale toestand de veroudering en afbraak van het polymeer remmen, veroorzaakt door de hoge temperatuur die door het schuim zelf wordt geproduceerd, wat de veilige productie van het sponsschuimproces garandeert. het voorkomt ook effectief het vergelen van de kern tijdens het schuimen van de spons.
Wanneer het schuimen van de spons echter is voltooid, kunnen de antioxidanten die in de spons achterblijven, gemakkelijk de vergeling van veel sponzen veroorzaken.
